Melisa lekarska

Zarówno liść melisy, jak i ziele, zawierają te same substancje czynne, jednak w różnych proporcjach. Większą ich zawartość stwierdzono w liściach, z tego też względu jest wyżej cenionym surowcem do produkcji herbat ziołowych i innych preparatów na bazie tej rośliny.Zawierają one od 0,05 do 0,8% olejku eterycznego, którego najważniejszymi składnikami są związki fenolowe i terpenowe – cytronelol i cytral, nadające roślinie charakterystyczny aromat. Wśród cennych substancji czynnych surowców leczniczych melisy warto wymienić także: trójterpeny, kwasy polifenolowe (np. kwas chlorogenowy, rozmarynowy), garbniki (ok. 5%), flawonoidy, związki śluzowe i sole mineralne. Melisę w postaci ziołowych naparów stosuje się najczęściej jako łagodny środek uspokajający w stanach ogólnego pobudzenia nerwowego, stresu i rozdrażnienia czy też przy bezsenności. Preparaty z tej rośliny są pomocne także w niwelowaniu objawów zespołu przewlekłego zmęczenia i stanach lękowych. Substancje czynne w niej zawarte działają rozluźniająco i relaksująco, wspierają dobre samopoczucie psychiczne i fizyczne. Związki zawarte w olejku eterycznym melisy mają także działanie rozkurczowe na mięśnie gładkie jelit, co sprzyja pozbywaniu się gazów nagromadzonych w przewodzie pokarmowym. Melisę zaleca się również w stanach skurczowych jelit i dróg żółciowych, skutkujących bólem, kolką, trudnością z trawieniem i wydzielaniem żółci. Liście melisy nieznacznie zwiększają wydzielanie soku żołądkowego i żółci, w niewielkim stopniu także stymulują procesy trawienne. Stwierdzono także ich słabe działanie napotne i moczopędne.