Szałwia lekarska

Najważniejszym składnikiem zawartym w szałwii lekarskiej jest olejek eteryczny (Oleum Salviae). Posiada on w swoim składzie takie substancje jak tujon, cyneol, kamforę, borneol oraz pinen. Ponadto znajdują się w nim garbniki, flawonoidy oraz triterpeny. Ujmując całościowo bogaty skład wyciągu z szałwii, można stwierdzić, że charakteryzuje się ona następującymi działaniem antyseptycznym (dezynfekującym), ściągającym (zmniejszającym krwawienie, obkurczającym), antybiotycznym (przeciwbakteryjnym), przeciwwirusowym, przeciwpotnym, obniżającym poziom cukru we krwi, pobudzającym wydzielanie soków żółciowych, wzmagającym perystaltykę jelit, hamującym laktację.
Z uwagi na główne działanie szałwii, czyli działanie przeciwzapalne, znajduje ona zastosowanie w terapii stanów zapalnych i ropnych, rozwijających się w obrębie jamy ustnej i gardła. Stosowana wewnętrznie – głównie w formie herbatki lub ewentualnie wyciągów suchych (tabletki, kapsułki) – charakteryzuje się działaniem łagodzącym ból brzucha, zmniejszającym wzdęcia i ułatwiającym perystaltykę jelit. Działanie antyseptyczne wraz z działaniem przeciwbakteryjnym i przeciwwirusowym umożliwia ograniczenie rozwoju chorobotwórczych organizmów, dostających się do naszego ciała. Ciekawą właściwością szałwii lekarskiej jest zdolność hamowania laktacji. Wspomniana cecha jest wykorzystywana w przypadku pacjentek, które już zakończyły karmienie piersią, a mimo to ich gruczoły mlekowe nie zaprzestały produkowania pokarmu. Szałwia przyjmowana zarówno w formie herbatki czy tabletek, przyczynia się do zmniejszenia nadmiernego pocenia nie tylko w obrębie pach czy stóp, ale również na obszarze całej skóry. Działanie to, w zdecydowany sposób wspomaga stosowanie dezodorantów i pozostałych zewnętrznych preparatów przeciwpotnych. Ponadto, zdolność ograniczania ilości wydzielanego potu, jest wykorzystywana w leczeniu nocnych potów u osób cierpiących na gruźlicę.