Wiązówka błotna

Już w średniowieczu znano dobroczynne właściwości wiązówki błotnej. Wyciąg z jej kwiatu zawiera pochodne kwasu salicylowego, działające przeciwzapalnie i przeciwreumatycznie. To jednak niejedyne zastosowanie tej rośliny. Napary i odwary stosuje się przy przeziębieniach z gorączką, grypie, nieżytach układu oddechowego, stanach zapalnych przewodu moczowego, zaburzeniach trawienia, biegunkach, obrzękach, a także chorobach reumatycznych. Dobroczynne działanie wiązówki wykorzystuje się także w przypadku łagodzenia stanów zapalnych dziąseł. Należy jednak uważać z przyjmowaniem preparatów z jej zawartością w przypadku uczulenia na salicylany.